Z drogi krajowej między Brodnicą a Lidzbarkiem, w miejscowości Grążawy, naprzeciwko miejscowej szkoły, należy skręcić w lewo. Po przejechaniu ok. 2,5 km, zaraz za przejazdem kolejowym, znajduje się miejsce postoju pojazdów z wiatą turystyczną, będące zarazem początkiem trasy turystycznej ,,Na bindugę''. W tym miejscu należy zaparkować samochód i dalej pieszo bądź rowerem podążyć szlakiem leśnym, nieudostępnionym dla ruchu pojazdów.

Trasa biegnie początkowo po drodze pożarowej nr. ,,25'' i ,,26'', gdzie zwiedzający mogą zapoznać się z bieżącymi pracami w lasach gospodarczych. Można zaobserwować tu las w różnym stadium rozwoju oraz prowadzoną przebudowę drzewostanów, mającą na celu wyhodowanie lasów zróżnicowanych gatunkowo, dostosowanych do siedlisk leśnych i miejscowego mikroklimatu. Przy dawnej osadzie leśnej, nazywanej przez miejscowych ,,Maderą'', skręcamy w lewo w drogę biegnącą po dawnym nasypie kolejki wąskotorowej, wzdłuż zbiorników wodnych nazywanych ,,Kislager''.

Jak nazwa wskazuje, zbiorniki te powstały po dawnym wyrobisku, gdzie na końcu XIX wieku wydobywano kruszywo. W wodach Kislagrów swoją ostoję znalazły bobry, zwierzęta objęte ochroną częściową. Ich ślady żerowania widoczne są w postaci pozostawionych po ściętych drzewach i krzewach, charakterystycznie zaostrzonych pniakach. Idąc dalej docieramy do spiętrzenia na strumieniu odprowadzającego nadmiar wody z ,,Kislagrów'' do rzeki Drwęcy. W miejscu tym obserwować możemy olesy – lasy charakteryzujące się największym uwilgotnieniem. Minąwszy strumień, za ok. 100 metrów, skręcamy ścieżką w lewo przez starodrzew sosnowy, będący w trakcie przebudowy. Docieramy do skraju lasu, gdzie rozciąga się malownicza panorama doliny Drwęcy. Kres naszej trasy to miejsce szczególnie interesujące, bo składające się z dawnej bindugi, wczesnośredniowiecznego grodziska oraz miejsca, w którym rzeka Brynica wpada do Drwęcy.

Binduga jest to miejsce, z którego w latach powojennych spławiano drewno, rzeką Drwęcą do tartaków w Brodnicy, Golubiu Dobrzyniu i Torunia. Przy pracach tych zatrudnieni byli flisacy, którzy wiązali drewno w tratwy i spławiali je, unikając kosztownego transportu. Tutaj również między X a XIII wiekiem naszej ery znajdowało się grodzisko, w którym zamieszkiwała miejscowa ludność. Prace wykopaliskowe prowadzone w 2003 roku potwierdziły, że grodzisko to składało się z tzw. podgrodzia od strony południowej oraz grodziska od Północy. Grodzisko wczesnośredniowieczne zajmuje wyodrębniony cypel o powierzchni ponad 2 ha, położony u zbiegu Brynicy i Drwęcy. Jest to obiekt wpisany do rejestru zabytków województwa kujawsko–pomorskiego. Miejsce jest warte obejrzenia ze względów historycznych, a także z uwagi na piękny widok na dolinę Drwęcy u jej zbiegu z Brynicą. Można też obserwować bytujące tu licznie ptactwo wodne. Obszary te objęte są formą ochrony przyrody Natura 2000: ochrony gatunków – Bagienna Dolina Drwęcy oraz ochrony siedlisk – Dolina Drwęcy.

Z bindugi wracamy tą samą trasą do miejsca postoju. Trasa ścieżki liczy sobie razem ok. 4 km.