Dbałość o realizację tych celów zaczyna się już na etapie zakładania upraw leśnych z sadzonek wyhodowanych z nasion zebranych z najlepszych drzew i drzewostanów.

Sadzonki produkowane są we własnej szkółce leśnej „Zarośle" na łącznej powierzchni produkcyjnej 8,00 ha. Produkcja szkółkarska jest różnorodna. Rocznie produkuje się około 4 mln sadzonek, a nadmiary sprzedaje prywatnym właścicielom lasów na odnowienia, zalesienia i poprawki. Szkółka leśna zaopatruje leśnictwa w materiał sadzeniowy na coroczną kampanię odnowieniowo-zalesieniową. Podstawowe gatunki jakie wprowadza się na uprawy leśne to: sosna zwyczajna, buk zwyczajny, dąb szypułkowy, dąb bezszypułkowy, olsza czarna, brzoza brodawkowata, świerk pospolity, modrzew europejski oraz wiele innych gatunków wzbogacających siedliska, jak lipa drobnolistna, klon zwyczajny, klon jawor, jesion wyniosły, olsza szara, wiąz, jarząb.

Leśnicy ułatwiają naturalną wymianę pokoleń roślinności leśnej poprzez właściwe zabiegi:

1. Bacznie obserwując Naturę, leśnicy mogą przewidzieć śmierć starego pokolenia drzew i zaplanować odpowiednie zabiegi. Wykorzystując swoje doświadczenie, potrafią wspomagać rozwój i wzrost nowego pokolenia. Chociaż drzewa umierają, las jest wieczny! Stopniowo miejsce odchodzącego z konieczności starego pokolenia, zajmuje uprawa leśna złożona z siewek. Przerzedzanie starych drzew w zależności od potrzeb siewek zapewnia im niezbędne do prawidłowego rozwoju nasłonecznienie. Spulchnianie gleby umożliwia szybkie ukorzenianie młodych drzewek. Leśnicy ponadto wspomagają naturalne odnowienie lasu sadzeniem sadzonek wyhodowanych w swoich szkółkach leśnych z zebranych uprzednio nasion drzew i krzewów leśnych. Dbają w ten sposób o prawidłowy, czyli dostosowany do żyzności i wilgotności gleby oraz warunków klimatycznych skład gatunkowy młodego lasu.

2. Niszczenie chwastów i ochrona drzewek przed zgryzaniem i wydeptywaniem przez zwierzynę leśną zapewnia młodemu pokoleniu bezpieczny start w walce o byt. W miarę potrzeb młode drzewka są przerzedzane. Unika się w ten sposób niepotrzebnej konkurencji ze strony osobników słabszych. Wzmacnia to pozostające drzewka (chroni przed wyłamaniem przez śnieg) i przyspiesza ich wzrost.

3. W fazie młodnika kontynuuje się zabiegi pielęgnacyjne, polegające na eliminacji drzew chorych, osłabionych i przeszkadzających. Niektóre wolniej rosnące egzemplarze (jak też powstające z samosiewu) tworzą w miarę dorastania strukturę wielopiętrową drzewostanu.

4. Drzewostan wkracza w wiek dojrzały. Usuwane są drzewa obumierające i przeszkadzające osobnikom najcenniejszym. Aby wykorzystać odnowienie lasu przez naturalny obsiew leśnicy zdzierają miejscami ściółkę, aby ułatwić siewkom ukorzenienie. Następuje faza wymiany pokoleń - cykl się zamyka.